Hoe vaak hoort men per dag niet
dezelfde woorden
schrille akkoorden

vol weemoed en spijt
de tijd gaat zo snel
da's niet te weerleggen
maar 't meest wat ze zeggen is:
Waar blijft de tijd

de tijd verstrijkt met waken en gapen
de tijd verrijkt met zilver je slapen
de tijd verdringt de jeugd van je wangen
de tijd bezingt het lied van verlangen

de tijd verglijd
zakt als zand door je vingers heen
de tijd verslijt
en dat geldt voor iedereen
maar wees bereid de strijd
steeds weer aan te gaan
waar blijft de tijd
nog ergens bij stil te staan

de tijd ze lacht je uit om je zonden
de tijd verzacht uiteindelijk je wonden
de tijd belaagd ook de hoogste muren
de tijd verjaagd je moeilijkste uren

de tijd verglijd
zakt als zand door je vingers heen
de tijd verslijt
en dat geldt voor iedereen
maar wees bereid de strijd
steeds weer aan te gaan
waar blijft de tijd
nog ergens bij stil te staan

de tijd graffeert een naam in je dromen
de tijd laveert op grillige stromen
de tijd ontvlamt om ijzer te smeden
de tijd verdampt het nu tot verleden

de tijd verglijd
zakt als zand door je vingers heen
de tijd verslijt
en dat geldt voor iedereen
maar wees bereid de strijd
steeds weer aan te gaan
waar blijft de tijd
nog ergens bij stil te staan

de tijd is cru, ontneemt je de krachten
le temps perdu, waarin we zo lachtten
de tijd maakt mild en menig scherp kantje
krijgt ongewild een vriendelijk randje

de tijd verglijd
zakt als zand door je vingers heen
de tijd verslijt
en dat geldt voor iedereen
maar wees bereid de strijd
steeds weer aan te gaan
waar blijft de tijd
nog ergens bij stil te staan

Er is altijd een tijd nieuwe kleuren te mengen
dus woeker met tijd, je kunt het niet lengen
Altijd een tijd om opnieuw te beginnen
d'r is altijd een tijd om iets nieuws te verzinnen
Altijd, Altijd, Altijd, altijd, altijd