Oo, Ernie, wat heb jij... wat heb jij aardig en lief en rustig gezongen. Ik wist niet dat je zo mooie stem kom opzetten. En daarom zal ik je nu een stukje voorlezen uit mijn Zipje en Zopje boek. Het wordt nu zo spannend.. dat moet je ook meemaken want als we dit met zijn tweetjes meemaken dan kan ik er beter tegen. Hmm, daar gaat ie
Zipje en Zopje zijn kletsnat geworden van de regen. Maar gelukkig zien ze een grote kastanjeboom. 
'Daar kunnen we fijn onder gaan staan', zegt Zipje. 
'Om te schuilen', zegt Zopje, 'en als het dan straks weer droog is, dan lopen we wel weer verder.' 
'Verder lopen?', zegt Zipje, 'Ik wil niet nog verder. ik wil terug naar huis.' En hij begint zachtjes te huilen. 
'Zag je dat?', zegt Zopje, 'we worden op de foto gezet.' 
'Door wie?', zegt Zipje, 'Ik zie niemand.'
'Zag je dat flitslicht dan niet?', zegt Zopje, 'Hallo, wilt u ons helpen? We zijn Zipje en Zopje en we zijn verdwaalt.'
En dan, dan klinkt het ineens... heel hard van knetterde knetterde knetterde boemberde rommelde bom boem krak.
'Het, ut ut onweert!', zegt Zipje bang. 
'Ja, dan moeten we hier weg.', zegt Zopje
'Maar waar naar toe?'
'Weet ik niet. Maar we, we moeten onder de grote kastanje boom vandaan!'
'Waarom, we kunnen er toch beter onder blijven wachten tot het onweer ophoudt?! Em het niet meer regent.'
'Kom mee!', zegt Zopje. En hij duwt Zipje voor zich uit. 'Weg onder die boom, want dat is gevaarlijk als het onweert.'
Dat weten, dat weten wij ook wel, he Ernie? Ernie? Dat je bij onweer niet moet schuilen onder een grote boom, want daar kan de bliksem inslaan. En weet je waarom dat is, Ernie? Ernie? Ernie?Ernie?? Ernie?! Waar ben je? Ernie! Ernie is weg. Laat me gewoon in mijn eentje in het vreselijke onweer achter.
Ha, daar ben ik weer.
 

(c) Bert & Ernie