Kijk naar de mensen
volg hun patroon
het lijkt evident en
volkomen gewoon

elke ochtend 't zelfde liedje op de wekker
't zelfde melodietje
opstaan koffie kleren aan
en dan tesamen op de trein gaan staan

Daar gaan de mensen
overal heen
allemaal samen
en iedereen alleen

Eeen hoop papier
een groot dossier
en nog maar een kwartier
het is ook altijd wat

Maar de zaken lopen
en ik moet verkopen
ik zal dus wat later zijn, schat

En de dag walst weer voorbij
zo gaat het leven jongen
wen er maar aan
de nacht valt weer en hij
staart op de klok en telt
nog vijf bij tot zeven
en dan opnieuw

En weet je de mensen
die doen gewoon voort
omdat ooit beslist werd
dat dat nu eenmaal zo hoort

En nee z'n eten is ze niet vergeten
ze slaapt al als hij 's avonds thuiskomt
hij kust haar zacht
verbeeldt zich dat ze lacht
en hoopt dat ze daar morgen opnieuw wacht