Er zijn zoveel dingen waar ik over kon zingen
Het woud in de lente, de zomers van groen
Het goud in de herfst en de winters van toen
Het golvende water, een meeuw in de wind
En over ’t geklater, de lach van een kind
Het golvende water, een meeuw in de wind
En over ’t geklater, de lach van een kind

Er zijn zoveel dingen waar ik over kon zingen
Toch moest ik me dwingen, je beeld te verdringen
Het bleef me omringen en wat ook wou
Het bleef me doordringen: ik zong over jou

Er zijn van die dingen waar ik over kon zongen
De stad in de morgen, een wakende bruid,
Gehuld in een sluier van slapend geluid
Mijn dorp op een zondag, de kerkklokken op hol
De bierglazen leeg, maar de bollebaan vol.
Mijn dorp op een zondag, de kerkklokken op hol
De bierglazen leeg, maar de bollebaan vol.

Er zijn zoveel dingen waar ik over kon zingen
Toch moest ik me dwingen, je beeld te verdringen
Het bleef me omringen en wat ook wou
Het bleef me doordringen: ik zong over jou