ja je wou mij nog strelen vanavond
maar ik zie het hoeft niet
want je keek me zelfs niet eens meer aan
toen ik plots zei: ik ga

want gisteren in mijn slaap
verbrak ik de belofte
die jij toch nooit had geloofd
en je leest nu mijn brief
die ik nog vlug voor je schreef
maar je bent mijlenver nu van hier

vluchten is simpel
uit dit huis waar het zonlicht niet meer schijnt
maar de afstand tussen ons blijft zo klein
mijn liefde en het lidteken blijft voor altijd

ja ik hoor je nog zeggen
dit is voor eeuwig
toch het gekste woord dat er is
maar ik hoor het dan toch nog veel liever
dan het rotwoord vaarwel

en ik zit hier te dromen
en vraag me steeds af
waarom je niet bij mij bent
en ik loop naar de keuken
en ik lach met een kind
dat buiten met anderen speelt

vluchten is simpel
uit dit huis waar het zonlicht niet meer schijnt
maar de afstand tussen ons blijft zo klein
mijn liefde en het lidteken blijft voor altijd

vluchten is simpel
uit dit huis waar het zonlicht niet meer schijnt
maar de afstand tussen ons blijft zo klein
mijn liefde en het lidteken blijft voor altijd


© tekst en muziek: Tutic – Tarabic - Van Caelenberg