In Montmartre staat een huisje
Daar hoog op de heuveltop
Met vier kleine vensterraampjes
En een deurtje nooit op slot
Alles hangt zowat aan flarden
Want het is al oud en grijs
Maar door het raam van de mansarde
Zie je heel de stad Parijs

Heel wat schilders heel wat dichters
Hebben daar destijds gewoond
En ‘s avonds met hun vrienden
Zeker van succes gedroomd
Zij die daar vaak samen zaten
Waren toen nog niet beroemd
Sindsdien werden heel wat straatjes
Uit de buurt naar hen genoemd

In Montmartre staat een huisje
Daar hoog op de heuveltop
Met vier kleine venster raampjes
En een deurtje nooit op slot
Niets voor mij heeft zoveel charme
Ook al is het oud en grijs
Dan dat huisje in Montmartre
Op de heuvels van Parijs
Dan dat huisje in Montmartre
Op de heuvels van Parijs