Ik zie ons in Paloma nog lopen,
het maanlicht zo helder als de nacht.
M’n armen om je schouders,
en eens vraag je me zacht.
waarom kan jij nu niet blijven? 
Ik heb je zo graag om me heen.
Vergeet me dan niet te schrijven,
want dan voel ik mij niet alleen.

De nachten duren lang,
en het is koud hier zonder jou.
Nee ik ben niet bang, 
omdat ik zoveel van je hou.
De zon die schijnt niet meer,
jouw leven dat is mijn doel.
Jij geeft mijn hart,
zo’n heerlijk warm gevoel.

Ik zit onder de sterren te dromen,
over de liefde die ik samen met jou deel.
En met tranen in mijn ogen,
want jouw woorden werden mij iets te veel.
Waarom kan je nu niet blijven? 
Ik heb je zo graag om me heen,
vergeet me dan niet te schrijven,
want dan voel ik mij niet alleen.

De nachten duren lang,
en het is koud hier zonder jou.
Nee ik ben niet bang, 
omdat ik zoveel van je hou.
De zon die schijnt niet meer,
jouw leven dat is mijn doel.
Jij geeft mijn hart,
zo’n heerlijk warm gevoel.

Nog een paar dagen dan ben ik,
toch weer heel dicht bij jou.
Denk maar aan de tijd, die komen zal.

De nachten duren lang,
en het is koud hier zonder jou.
Nee ik ben niet bang, 
omdat ik zoveel van je hou.
De zon die schijnt niet meer,
jouw leven dat is mijn doel.
Jij geeft mijn hart,
zo’n heerlijk warm gevoel.