Arme bedelmuzikanten speelden op de hoek van de straat
op hun oude instrumenten, simp'le wijsjes in de maat
Een accordeon, half versleten, een viool en een gitaar
daarmee geven ze concerten op de hoek van het trottoir

't Was een wijsje van twee centen, zonder muzikaal idee
maar de mensen die het hoorden floten dad'lijk 't wijsje mee
En ze klapten in hun handen op het ritme van het lied
en ze trapten met hun voeten, opgedreven door de beat

Maar dit wijsje van twee centen, zonder muzikaal idee
werd gehoord door een producer endie pikte 't liedje mee
Hier is geld mee te verdienen, dacht de rijke showmagnaat
hij verkocht het aan een jazzband, ach, u weet wel hoe dat gaat

In de spotlights van 't theater, op een elegant soirée
klinkt het liedje van twee centen nu heel ver over de zee
In het opgedweepte ritme danst en draait de hele zaal
het succes is onvoorspelbaar, het applaus is kolossaal

't Was een wijsje van twee centen, zonder muzikaal idee
maar de mensen die het hoorden floten dad'lijk 't wijsje mee
En ze klapten in hun handen op het ritme van het lied
en ze trapten met hun voeten, opgedreven door de beat

Ach, wie denkt nog aan die sukkels.
Arme scheppers van dit lied?