Robert Long

Robert Long - settela songtekst

Je score:

Een meisje, een kind nog, een hoofddoek, een sjaal om.
Twee treurige ogen die kijken
naar al die soldaten met laarzen en honden
die op het perron staan en schreeuwen en duwen
en slaan met hun zware geweren
op ruggen van angstige mensen
op weg naar de poorten van Auschwitz.

Een kind nog, wat ziet ze, misschien wel haar moeder
die los wordt gerukt van haar vader
ontredderd, verloren, gebroken. De deur van
de trein waar ze in zit, een beestenwagon
wordt zo dadelijk ruw dicht gesmeten
en daarna hermetisch vergrendeld
die gaat pas weer open in Auschwitz.

En daarna hoe vaak nog. Hoe vaak heeft
die trein nog gereden naar Auschwitz en Dachau
vol mensen, als vee in een slachthuis gedreven
op weg van de hel naar de waanzin? Hoe vaak nog?

En jongen, een kind nog, zwart piekhaar, half naakt
met een doek om zijn tengere heupen
zijn ouders gestorven bij bombardementen.
Vietnam is ontbladerd door gifgas en napalm
en hij zwemt wanhopig op zoek naar
een plaats in die stampvolle boot
vol met vluchtende mensen. De hel uit.

Een kind nog. Wat hoopt hij! Misschien wel dat daar
op die boot nog een neef of een oom zit
die voor hem wil zorgen. En als ze dan eenmaal
aan wal zijn gegaan in een land zonder oorlog
dat alles dan goed is en vredig
en dat is zijn laatste gedachte.
Dan slaat die granaat in. De waanzin.

En daarna hoe vaak nog? Hoe vaak zijn
er boten vertrokken vol doodsbange mensen
op zoek naar een plek om in vrede te leven
op weg van de hel naar de waanzin? Hoe vaak nog?

Een vliegveld. Een vliegtuig, een hoofddoek
zwart piekhaar, twee treurige ogen die kijken
naar al die gezonde soldaten, met honden
die doen wat ze op is gedragen, in naam van
de democratie, die geen raad weet
met angstige vluchtende mensen
op weg naar de waanzin van morgen.

De leiders verklaren dat Nederland vol is.
We hebben geen geld en geen ruimte
dus stoppen wij mensen in kampen en noemen
ze dan illegalen. Justitie beoordeelt
hun aanvraag, en als ze niet Arisch
genoeg zijn dan moeten ze terug naar
hun eigen ellende. Hun Auschwitz.

Hoe vaak nog? Hoe lang nog? Hoe vaak zal
een vliegtuig vertrekken vol doodsbange mensen
terug naar de plaats van hun eigen verschrikking
op weg van de hel naar de waanzin?
Hoe lang nog...
Hoe lang nog Hans?
Hoe lang nog Wim?
Hoe lang nog Frits?
Vind dit lied op:
bol.com
amazon.com

Copyrights:

Auteur: Robert Long

Componist: Robert Long

Publisher: EMI Music Netherlands BV

Details:

Uitgegeven in: 2016

Taal: Nederlands

Deel je mening

Dit formulier wordt beschermd door reCAPTCHA en de Google Privacy Policy en Servicevoorwaarden zijn daarbij van toepassing.

1 Reacties gevonden

Jan

Wednesday 15th of February 2023 17:39

Dit is een prachtig nummer Is nog steeds actueel met al die vluchtelingen