Ooit was het zomer 
De radio stond aan 
Een stem die ik wel kon dromen
Klonk uit ieders open raam 
De liedjes die we speelden…
Die maken ze niet meer 
Van alles wat we deden… 
Was het toen de eerste keer 

We namen de muziek mee 
En maakte het ons eigen 
Ik hoor nog onze tijden 
In alles wat we doen 
Soms zijn het maar twee tonen 
En die deuren gaan weer open 
De klokken gaan weer lopen
En we zijn weer terug naar toen 

Wat is dat toch met liefdesliedjes?
Vergeet me niet, verlies me niet
In de waanzin van de dag 
Wat is dat toch met liefdesliedjes?
Dat je niet vergeten kan 
Dat je niet vergeten kan

We waren jonge helden 
Met hele harde speakers 
En bij elke nieuwe liefde
Een nieuwe melodie
We vonden inspiratie 
Net als elke generatie 
In een liefde, een frustratie 
Zit altijd poëzie   

We namen de muziek mee
En maakten die ons eigen 
En ik hoor nog onze tijden in alles wat we doen 
Soms zijn het maar twee tonen 
En die deuren gaan weer open 
De klokken gaan weer lopen
En we gaan weer terug naar toen 

Wat is dat toch met liefdesliedjes?
Vergeet me niet, verlies me niet
In de waanzin van de dag 
Wat is dat toch met liefdesliedjes?
Dat je niet vergeten kan 

Wat is dat toch met liefdesliedjes?
Vergeet me niet, verlies me niet
In de waanzin van de dag 
Wat is dat toch met liefdesliedjes?
Dat je niet vergeten kan 
Dat je niet vergeten mag