Ik rûn op in snein mei myn maat yn `e rein
En wy seinen: wêr sille wy ris hinne
Omdat jo sa sneins by ús yn dat gat
Wol in kûgel troch it doarp jaaie kinne
Dan is it sa saai op `e klaai, och oerdei falt it mei
Dan is elk oan it wurk
Mar sneins is der neat te beleven
En dan is it leven sa droech as in kurk
De toer is sa stomp en noch stommer as stom
yn `e regel dan pak ik myn brommer en brom
Nei it iene of oare feest, yn it iene of oare gat
Want je moatte úteinliks doch wat
En sa gong it ek op dy snein, tsjin myn maat haw ik sein:
Is der neat te fersieren?
Der wie net in harses op `t doarp sa`k al sei
`t Is by ús dan sa dea as de pieren
Ik frege ús heit om `e kaai en wy gongen op wei
En wy sochten ús heil
It reinde dy dei as de sykte
Ik waard op myn brommer sa wiet as in dweil
Wy gongen mar wer foar de lol nei in bal
En ik switte my dea, want it wie dêr sa fol
Earst doe kaam der kabaret, dêrfan hie ik gjin ferlet
En doe hongen wy oan it buffet
En doe kaam it dûnsjen, mar ja om fuortdaliks
Mei in faam op dy flier om te hippen
Dat like ús neat en dus bleauden wy stean
By de taap om in bierke te wippen
En doe, nei in stik of wat glêskes
Doe weagen wy beiden úteinliks in skot
En doe werom nei de taap
Want fan al dat heal wiizjen dan swit je je rot
En doe kaam de foxrot-finale al gau
En doe setten myn maat en iksels mar wer ôf
En doe spile it muzyk, op fersyk fan it publyk
Noch ien kear foar dy switterige klyk
Noch ien kear foar dy switterige klyk
Noch ien kear foar dy switterige klyk
Jongelui hebben plezier
Ik liep op een zondag met mijn vriend in de regen
En wij zeiden: waar zullen we eens heen
Omdat u zo zondags bij ons in dat gat
Wel een kogel door het dorp kunt jagen
Dan is het zo saai op de klei, och overdag valt het mee
Dan is iedereen aan het werk
Maar zondags is er niks te beleven
En dan is het leven zo droog als een kurk
De toren is zo stomp en nog stommer als stom
In de regel dan pak ik mijn brommer en brom
Naar het één of andere feest, in het één of andere gat Want je moet uiteindelijk toch wat
En zo ging het ook op de zondag, tegen mijn vriend heb ik gezegt:
Is er niks te versieren?
Er was geen kop in het dorp zoals ik al zei
Het is bij ons dan zo dood als de pieren
Ik vroeg mijn vader om de sleutel en we gingen op weg
En wij zochten ons heil
Het regende die dag als de ziekte
Ik werd op mijn brommer zo nat als een dweil
Wij gingen maar weer voor de lol naar een bal
En ik zweette mij dood, want het was er zo vol
eerst kwam er cabaret, daaraan had ik geen zin
En toen hingen we aan het buffet
En toen kwam het dansen, maar ja om metteen
Met een meisje op de vloer om te hippen
Dat leek ons niks en dus bleven we staan
Bij de tap om een biertje te wippen
En toen, na een paar glaasjes
Toen waagden we beiden uiteindelijk een schot
En toen weer terug naar de tap
Want van al dat gek doen dan zweet je je rot
En toen kwam de foxtrot-finale al gauw
En toen gingen mijn vriend en ikzelf maar weer weg
En toen speelde de muziek, op verzoek van het publiek
Nog één keer voor die zweterige kliek
Nog één keer voor die zweterige kliek
Nog één keer voor die zweterige kliek