De wind waait om me heen
Terwijl ik op mijn fiets
In een polder vol met niets
Tot aan de horizon
De stilte tot me neem
Zo verzamel ik de kracht
Voor het werk dat op me wacht
Waar ik niet aan ontkom
Ik sla me door de uren
En de tijd die lijkt wel stil te staan
Stil te staan
Is dit nu ons bestaan?

Maar de avond is van ons
En die pakt ons niemand af
Morgen vroeg wanneer we gaan, de zon weer schijnt
Denken wij weer terug aan nu
Met een glimlach om de mond
Moe, voldaan gaan wij er tegenaan

Ik ben maar een passant
Hier in dit vlakke land
Waar iedereen geacht wordt in't gareel te staan
Ik ben op weg naar huis
En fiets over de dijk
Ik voel me toch zo rijk
Straks breekt de avond aan
Ik sla me door de uren
En de tijd die lijkt wel stil te staan
Stil te staan
Is dit nu ons bestaan?

Maar de avond is van ons
En die pakt ons niemand af
Wij zijn vrij zolang het duister ons bewaakt
Als wij allen vrienden zijn
Wordt het leven één festijn
Maak plezier
We proosten op het bier
Maar de avond is van ons
En die pakt ons niemand af
Morgen vroeg wanneer we gaan, de zon weer schijnt
Denken wij weer terug aan nu
Met een glimlach om de mond
Moe, voldaan gaan wij er tegenaan

Maar de avond is van ons
En die pakt ons niemand af
Morgen vroeg wanneer we gaan, de zon weer schijnt
Denken wij weer terug aan nu
Met een glimlach om de mond
Moe, voldaan gaan wij er tegenaan
Gaan wij er tegenaan
De avond is van ons