Machinist 

Wat lang verwacht werd, is gebeurd
De gulden heeft een veer gelaten
We moesten met de stroming mee
Van alle Europese staten
Mijn wasvrouw telde net de was
En knipte in de consternatie
De pijpen van mijn lingerie
Vanwege de devaluatie

De vrouw had vroeger een figuur
Geprononceerd, gevuld, gedegen
En zij was trots op al
Wat zij van ma natuur had meegekregen
Dat was solide, struis en mooi
Tot zij ging lijden voor de gratie
Maar nou is het net een lampenglas
Vanwege de devaluatie

Vanavond speel ik weer revue
Mijn vierendertigste zou ik menen
In alle rollen, zelfs als vorst en vullisman
Zijn wij verschenen
Ik vraag me wel angstvallig af
Zijn wij nog altijd in de gratie
Of laten jullie ons nou los
Vanwege de devaluatie