fersein is ‘t paad wat ik berûn
de leech begerze bermen
de djippe kûlen it skerpe pún
de deade einen en ‘e termen

al smeller wurdt de púnlaach
no sa tichteby de mar
in stofwolke rattelet lûd
se litte my gjin kar

der siet in lucht oan wat ik die
dat roeken falske murden
mar wa’t ik wie en hoe’t ik hiet
is nimmen dúdlik wurden

wapens komme foar it ljocht
it paad wie dochs te koart
doe’t in kâlde kûgel song
wat is der einlik bard