Als ik denk aan m'n schoolgaande jeugdoh heerlijke tijd was dat
ah, het deed m'n verstand zoveel deugd
dat ik mij wou verzuipen in bad
al die vriendelijke meesters
de zon op het plein
de leerlingen met bruine boekentas
ach, hoe licht was mijn hart in die tijd
hoezeer kon ik iedereen haten
als ik denk aan m'n schoolgaande jeugd
dan schiet de weemoed mij in het hart

ach, hoe leerzaam was heel die tijd
ik zou niet weten wat
tenzij die enorme rotgrap van de leraar tekenen
die mij nooit tekenen gaf
en de proppen die ik mocht rapen van 't plein
als ik dan ook
een klein kwartiertje vrij had
en de ferme greep van de prefect
waarbij de botten kraakten
als ik denk aan m'n schoolgaande jeugd
dan schiet ontroering mij in het hart

daar gaat de bel van ringeling
'k Wou dat ik de lucht inging
rijen rijen twee aan twee
best van al gedwee
binnenstromen in de muf
muffe klas alwaar ik suf
zure zweters, dat doet deugd
't lot van onze jeugd

als ik denk aan m'n schoolgaande jeugd
de glimlach op het gelaat
de selectie wie deugt en niet deugt
de ouders verdrietig en kwaad
ah, wij hebben geen kind om trots op te zijn
de kennissen : o wee, hun vragen doen pijn
als ik denk aan m'n schoolgaande jeugd
dan zeg ik tegen m'n peuters
als ik denk aan m'n schoolgaande jeugd
dan schiet de vreugde mij in het hart