Soms, laat me nu maar soms alleen zijn
Laat me nu maar soms wegvliegen uit je spinnenweb
Uit het liefelijke net van je tedere vingers en je stem 

Soms, laat me nu maar soms bedroefd zijn
Laat me nu maar soms neerzitten in de herfstige stad
En liedjes maken over je tedere vingers, over je stem 

Soms, laat me nu maar soms ver weg gaan
Laat me nu maar soms plezier maken met de anderen
En even niet denken aan je tedere vingers, aan je stem 

Soms, laat me nu maar soms onmogelijk zijn
Laat me nu maar soms wegglijden in de roes van de nacht
In het dronken gezang , om je tedere vingers en je stem 

Soms, laat me nu maar soms alleen zijn
Laat me nu maar soms wegvliegen uit je spinnenweb
Maar ik ben nog zo gevangen door jouw tedere vingers door jouw stem