En toen ik echt vertrokken was
toen ik eindelijk zover was dat ik omkeek
en de contouren niet meer zag van waar ik weg kwam

Toen trok jij me zomaar terug
en zag ik pas hoeveel je voor me was

En toen ik eindelijk volwassen was
toen ik eindelijk geloofde dat dit mijn 
en alleen mijn grote-mensen-leven was

Toen ik dacht dat ik kon zien, liet jij me zien
dat ik al jaren blind was
dat ik altijd nog dat kind was
Dat ik altijd nog jouw kind was
toen zag ik pas wat ik nooit heb kunnen zien

De weg voor je blijft veranderen
maar je startpunt blijft gelijk
in welke richting ik ook kijk
je zal er zijn, je zal er zijn

En toen ik eindelijk op het punt stond 
om alles te vergooien zodat ik vrij was
alleen om te bewijzen dat het aan mij was
juist toen liet jij me zien dat wat me lief was
niet voor niets me lief was

En toen ik eindelijk gebroken was
toen ik eindelijk begreep dat mijn verzet 
om mijn geluk te aanvaarden alleen maar lafheid was

Toen ik de opluchting nabij, lachend naar huis wou 
om te zeggen dat het klaar was
liet jij me zien hoe erg het waar was
jouw punt was en mijn pech was
je liet het zien
je liet het zien doordat je weg was

De weg voor je blijft veranderen
maar je startpunt blijft gelijk
in welke richting ik ook kijk
je zal er zijn, je zal er zijn
je zal er zijn zoals je was