Ik heb zand in mijn zakken en wind in mijn haar
De hoop die ik had, hangt goed aan elkaar
Ik moet bergen verzetten, mijn jas is er zwaar van
Ik had water gevangen in de kom van mijn hand
Ik bracht het naar zee, ik zwom terug naar land
Tot stukje voor stukje de kustlijn verandert

Jij zei dat het klaar was, noemde mij je atlas
Sorry dat ik jou nog op handen draag
Jij doet of het niks was, ik gaf te veel, maar fuck dat
God, je bent complex, maar dat heb ik graag
Dus ik verkoop mijn spullen, bouw huizen van karton
De prijs die ik betaal om te denken dat het kon
Ik wist dat het zwaar was, niet dat het niet waar was
Je wereld op mijn schouders, nooit andersom
Nooit andersom

(Ah, ah)
Nooit andersom
(Ah, ah)

Jij had een blok aan je been, je wist niet dat ik er was
Trok mij door de modder, daarna
Vroeg ik wat er op je borst lag, is daar nog plaats voor mij?
Ik wist dat het goed ging komen, toen was het moment voorbij

Jij zei dat het klaar was, noemde mij je atlas
Sorry dat ik jou nog op handen draag
Jij doet of het niks was, ik gaf te veel, maar fuck dat
God, je bent complex, maar dat heb ik graag
Dus ik verkoop mijn spullen, bouw huizen van karton
De prijs die ik betaal om te denken dat het kon
Ik wist dat het zwaar was, niet dat het niet waar was
Je wereld op mijn schouders, nooit andersom
Nooit andersom

Bekeken wou ik dat ik onze weken ritueel in brand kon steken
Te veel gevraagd?
Achteraf bekeken waren het labiele weken, ik zou beide benen breken
Als jij het vraagt

Maar jij zei dat het klaar was, noemde mij je atlas
Sorry dat ik jou nog op handen draag
Jij doet of het niks was, ik gaf te veel, maar fuck dat
God, je bent complex, maar dat heb ik graag
Dus ik verkoop mijn spullen, bouw huizen van karton
De prijs die ik betaal om te denken dat het kon
Ik wist dat het zwaar was, niet dat het niet waar was
Je wereld op mijn schouders, nooit andersom
Nooit andersom