Zij ligt in het ochtendlicht
En ze ruikt naar slaap
Ik kijk in het vertrouwd gezicht
Dat ooit viel voor deze aap

Ik kook een ei en het is getikt
Hoe licht dit alles weegt
Hoe lang wij nu al samen zijn
Niks van tafel is geveegd

Ik weet niet echt goed wat normaal is
Hoe iets hoort te gaan
Maar zij zit in mij en ik zeg haar
Ik ben blij dat wij bestaan.

Al de rest is overbodig
Al de rest is zo onnodig
En het is mijn lief want
Zij kan mij krijgen

Tevredenheid is des duivels
en ik kus haar oren
elke dag en daad is onomkeerbaar
niets blijft als tevoren
en ongekende wetten spelen met ons elke dag
nee niemand die weet wat de ochtend brengt
maar ik weet dat ik haar graag mag

Zo ligt zij in het ochtendlicht
en murmelt duiventaal
zij zegt: "humpfwechselllff..."
en 'k versta het helemaal!

Hoe zijn wij ooit tot hier geraakt
En waar zullen wij nog komen
Doe je ogen dicht en slaap mijn lief
En blijf nog maar wat dromen.


©Pieter Embrechts