Omdat ik van je hout geen pijlen weet te maken
Omdat hier in mijn harnas geen pijl mij ooit kan raken
Omdat ik niet weet hoe... Ivanhoe.
Een bangen ridder, zonder vijand, op een eiland van gesidder.

De media die alle komedianten met diamanten tooit
De wolken zijn weer in de war en de sneeuw is weer verstrooid
De mensen-wensen zijn gebleven wat ze altijd al zijn geweest
We weten niet echt goed waarom en houden dus maar een feest.

Te weinig lucht de warmte dampt
De tranen op de ruit
Te veel gezucht de kilte klampt
Ijsbloemen op mijn huid.

Omdat van zoveel wrijving al mijn leden zijn verstijfd
Ik scharrel wat rond, ik dwarrel op de grond, 
Ik moet nodige bijeengerijfd
Ik loop alles om, ik slaag alles krom ik kom overal expres te laat
'k Weet ook nooit echt precies waar 't allemaal over gaat
Wie kan hier ooit aan uit, deze tijd...
Ik krijg ijsbloemen op mijn huid.

Je wil stiekem toch ook graag zien hoe een anders net als jezelf niet atlijd recht kan blijven staan,
Welnu ziehier ik val ik val en alles valt mee,
Mijnheer mevrouw-
tot gauw !


©Pieter Embrechts