Hij deed een examen voor bankdirecteur
Toen kreeg hij daarbij een dictee
En daarmee begon zijn verdriet en malheur
Want hij schreef ‘vindt je broer’ zonder t
Nu is hij d’armzaligste schooier van ’t land
De droevigste onder de zon
Hij loopt langs de deuren met garen en band
En speelt op zijn accordeon

   Ja, vinden gaat als werken
Zowaar als ik hier zing 
Wie dat niet op kan merken
Blijft een verschoppeling

Hij had al zoveel operaties gedaan
Zijn klanten die waren tevree
Hij wou bij een ziekenhuis arbeiden gaan
Maar toen schref hij ‘vind ik’ met dt
Die baan kreeg hij niet, dat begrijpt toch een kind
Hijzelve begreep het maar half
Nu staat hij op markten, in weer en in wind
Met pleisters en likdorenzalf

   Want vinden gaat als werken
Zowaar als ik hier zing 
Wie dat niet op kan merken
Blijft een verschoppeling

Zij was een flinke, verstandige vrouw
Een sieraad van de VVD
En wist nog van je, dat kan jij zijn of jouw
En dat heeft iets van doen met die t
Haar toekomt in ’t nieuw Europees Parlement
Werd haar door één spelfout ontroofd
Nu zit z’op de kermis te kijk in een tent
Daar is zij de vrouw zonder hoofd  

   Want vinden gaat als werken
Zowaar als ik hier zing 
Wie dat niet op kan merken
Blijft een verschoppeling