Ik zie het aan je ogen,
ik zie het aan je blik.
Je hebt iets te verzwijgen,
je houdt het voor jezelf.

Heb ik ongelijk, heb ik het mis
dat denk ik niet
want ik ken je veel te goed.

Zeg het maar,
zoals je gedacht had
Zeg het maar, zoals je wil
Zeg het maar,
zoals je gedacht had
Zeg het maar, zoals je wil.

Ik voel het aan je lippen,
ze smaken veel te zoet
je kan iets niet vergeten,
het ding waarop je broedt.

Jij bent onzeker,
niet meer zoals toen
Het lijkt wel of ik voor jou
een vreemde ben.

Zeg het maar,
zoals je gedacht had
Zeg het maar, zoals je wil
Zeg het maar,
zoals je gedacht had
Zeg het maar, zoals je wil.

Ik weet jij blijft nu zwijgen,
jij bent niet zuiver op de graat
maar één ding weet ik zeker,
dat jij me nooit verlaat.

Jij jouw geheimen
en ik m'n gevoel
we zien wel wat het wordt,
we zien wel wie van ons
de slimste was.

Zeg het maar,
zoals je gedacht had
Zeg het maar, zoals je wil
Zeg het maar,
zoals je gedacht had
Zeg het maar, zoals je wil.



(c) Philippe Robrecht