Je stelt me weer de vraag : "Ga met me mee vandaag
en laat je werk voor eeuwig staan !"
Ik heb het veel te druk
maar jij komt steeds
terug totdat ik zeg : "Kom laat ons gaan"

Jij trekt je niets aan, jij gaat door 't leven met een lach.
Ik heb geen verhaal maar jij betovert elke dag.
Je bent je eigen baas, de stad noemt jou een dwaas,
je hebt geen vrienden in de buurt.
Je hebt geen rooie duit, je leeft van wat men geeft,
je houdt het vol zolang het duurt.

Soms vraag ik me af : "Zijn wij de slaven van een tijd?
Zijn wij niet te laf ons te bevrijden voor altijd?"

Hoopvol moet het zijn
als je een leven leidt zonder vragen
Hoopvol zal het zijn
als je jezelf bevrijdt van de meerderheid,
van de meerderheid ...

Ik zit hier nu met je te praten over dingen
die een ander niet begrijpt.
Je drinkt een kopje thee dat ik voor jou betaal
want jij tracteert met jouw verhaal.

Maar ben je wel echt of maak je deel uit van een droom?
Jij bent zo oprecht en zo ver weg van waar ik woon.

Hoopvol moet het zijn
als je een leven leidt zonder vragen
Hoopvol zal het zijn
als je jezelf bevrijdt van de meerderheid,
van de meerderheid ...



(c) Philippe Robrecht