Met ongekamde haren
en weinig kleren aan
kom jij me liefde vragen
je woorden zijn brutaal

De kamer staat te hijgen
de lakens zijn te klein
de muren moeten zwijgen
geheimen van satijn

Dan ga je in m'n schoenen staan
en strompelt naar me toe
maar ik word jouw spel niet moe

Ieder speelt z'n eigen spel
tussen de hemel en de hel
in m'n dagboek ... vind je't wel

Je spreekt met weinig woorden
je ogen zijn fataal
we spelen in de toren
van onze kathedraal

Niemand hoeft te weten
de kaarten zijn gedeeld
en ik zal niet vergeten
hoe wij hebben gespeeld

Wie wil niet in m'n schoenen staan
dat is een hele hoop
maar een hele nacht met jou is niet te koop

Ieder speelt z'n eigen spel
tussen de hemel en de hel
in m'n dagboek ... vind je't wel



(c) Dirk Blanchart / Philippe Robrecht