Je schaamt je dus voor wie je bent
't Verleden wordt door jou ontkent
't Is om te huilen...
Je bent niet beter dan de rest,
Wanneer je nu je eigen nest
Zo moet bevuilen...!

Ik loop de straat op, zonder doel
En ik probeer dat rotgevoel
Wat los te laten
Maar wat ze deed, en nog steeds doet
Dat valt toch eigenlijk niet goed-
Of recht te praten!

Raak ik je kwijt?
Raak ik je kwijt?
Raak ik je kwijt?

Stel dat ik nu terug zou gaan
En plotseling voor zijn neus zou staan,
Laat hij mij binnen?
Ben ik dan weer z'n kleine meid?
Of zal algauw die oude strijd
Opnieuw beginnen?
Want wie zijn eigen wegen gaat
Of anders is dan middelmaat
Wordt afgewezen...
Het lijkt alsof, wanneer je kiest,
Daarmee iets anders weer verliest...
Wat zou dat wezen?

Raak ik je kwijt?
Raak ik je kwijt?
Raak ik je kwijt?

Beelden die nooit worden uitgewist
Die lentedag met mam en jou...
Papa, die sterk was en alles wist
Geluk dat eeuwig duren zou...

Raak ik je kwijt?
Raak ik je kwijt?
Raak ik je kwijt?
Raak ik je kwijt?
Raak ik je kwijt... voor altijd...?