Daar was een kleine egel, en die woonde langs de weg
Z'n huis, als je 't zo noemen kunt, was de ligusterheg
Hij zat niet ongezellig, maar wat hem toch wel verdroot
't Uitlaatgas, daar langs die weg, bevatte teveel lood

Z'n stekels werden hard en stug en grijs of vielen uit
En in z'n slaap, dan prikte hij soms in z'n eigen snuit
Hij werd er sikkeneurig van, en ook een beetje traag
Ja kijk, dat lood, dat lag natuurlijk heel zwaar op z'n maag

Egeltje, egeltje, zo slecht gezind
Ga naar de dokter, God weet wat 'ie vindt
Ga naar de dokter, God weet wat 'ie vindt

Hij ging naar dokter Uilebal, maar die zei: "Zeur nou niet
Wij, Uilen, worden uitgemoord door de insecticide
Vandaag of morgen lazer ik zo uit m'n boom omlaag
M'n laatste troost en leedvermaak is dan de muizeplaag

Toch was de egel niet tevree, en zat maar in z'n heg
Toen dacht 'ie: Weet je wat ik doe, 'k ga weg van deze weg
Ik zoek een huisje op 't land, een hutje op de hei
Ik kies de frisse lucht voor de consumptiemaatschappij

Egeltje, egeltje, wat een idee
Als dat zou kunnen, dan gingen we mee
Als dat zou kunnen, dan gingen we mee

Hij is er nooit gekomen want een auto uit de stad
Reed, bij de grote oversteek, z'n achterlichaam plat
En rochelend en hoestend zag hij, net voor hij bezweek
Hoe de bestuurder vloekend naar z'n lekke banden keek

En de egel dacht: Hier lig ik nou, al was het dan mijn fout
't Blijkt dat de mens vandaag de dag meer van z'n banden houdt
En vroeger vonden mensen mij een alleraardigst beest
Er is iets met ze aan de hand, en toen gaf 'ie de geest