Ik had vrij en had niets te doen. Het was een saaie Donderdag
het was alweer een tijdje geleden dat ik m'n gabber Bomber zag
ik belde hem en zei: "Eh, je kan langs komen, man"
hij zei: "Nou, ik had eigenlijk al een ander plan,
ik sta vanavond op de gastenlijst bij Raquim,
het is een show in Antwerpen en ik ga hem daar zien."
ik zei: "Oké man, ik zie je wel een andere keer."
en nog geen 5 minuten later belde Bomber alweer
hij zei: "We hebben met z'n drieën net een auto gehuurd,
dus we hebben nog een plek en zijn bij jouw in de buurt,
heb je zin om mee te gaan?" ik zei: "Ja echtwel."
ik pakte al m'n spullen, tien seconden later ging de bel
Bomber stond voor de deur met twee bloedmooie meiden
we stapten achterin, want de dames zouden rijden
eentje heette er Irene en de ander Sofie
en we reden naar Antwerpen om een uurtje of drie 
Soms kunnen dingen raar lopen, 
soms kunnen dingen raar lopen man.
Soms kunnen dingen raar lopen, 
maar zeg me hoe ging die shit verder man.

de dames scheurden als gekken en ze reden vet om
ik voelde mij niet veilig, want ze deden echt dom
deze rit gaf mij een heel slecht voorgevoel
maar ik probeerde te relaxen en ik drukte m'n smoel
want ondanks alles kwamen wij toch levend aan
de soundcheck was al begonnen en we bleven daar staan
de dames sproken toen een plaatselijke rapper aan
en die wou wel een paar uur met ons de stad in gaan
het was Hemelvaartsdag dus bijna alles was dicht
een beetje saai, maar toen kwam er plots een bar in zicht
en daar konden wij onszelf wel met Belgisch bier verwennen
en zo leerde ik die rapper en die dames beter kennen
ze lulden en ze roddelde de hele tijd
en ik bespeurde daar een soort groupiementaliteit
ik dacht: "Hoe loopt dit af?", maar ja dat zou ik zo zien
want we gingen naar die zaal voor de show van Rakim

Soms kunnen dingen raar lopen, 
soms kunnen dingen raar lopen man.
Soms kunnen dingen raar lopen, 
maar zeg me hoe ging die shit verder man.

De optredens die begonnen en we stonden daar nog steeds
en onze dames zaten reeds al bij Rakim backstage
die ene rapper was gedumpt, maar dat maakte niet uit
want we kwamen voor de show en niet voor een vette buit
en de show die was oké, maar daar kwam ook een einde aan
en op 't laatst werd ons vriendelijk verzocht om te gaan
en we dachten: "Shit, we moeten nog die auto in."
dus Bomber lulde ons (…) en voor onze vriendin
we kwamen backstage en hij zei: "Komen jullie nog?"
nee, ze wilden naar een afterparty, wij ook toch?
"Het is een (…) in de nachtclub, ga nou mee."
dus daar zaten wij dan weer op die achterbank met z'n twee
optrekkend en afremmend achter Rakim aan
ik dacht: "Tering, hoelang kan dit nog goed gaan?"
we kwamen aan bij een club weer zonder ongeluk
ze leidde ons door 't publiek en ik dacht: "What the fuck?"

Soms kunnen dingen raar lopen, 
soms kunnen dingen raar lopen man.
Soms kunnen dingen raar lopen, 
maar zeg me hoe ging die shit verder man.

ik zei: "Waar gaan we heen?", Bomber zei: "Weet ik veel."
na wat donkere gangen stonden we op toneel
en hoorde: "Ladies and gentlemen, here is Rakim."
"Cool", hebben we die twee keer op een avond gezien
vet feest op 't toneel, de dames aan de champagne
en ik dacht: "Meisjes, hou het nou toch bij ranja."
we hebben zo een hele tijd nog op toneel gestaan
en toen besloten beide dames eindelijk te gaan
ze reden weer als idioten en ze reden weer om
Brussel, Antwerpen, Brussel, dit was erger dan dom
ik had er al wat van gezegd, maar nu pas kwam de conclusie
dat ik toch gelijk had, dus de dames kregen ruzie
ze wisselden van plek en nou moest Sofie sturen
stuurloos en overstuur begon een rit van uren
en ik moest mee turen, want Sofie wist de weg niet
de rest ging liggen pitten en ik dacht: "Nee, echt niet."
als ik niet meekijk komen we nooit meer thuis

we reden steeds sneller en ik dacht: "Dit is niet pluis."
ik keek op de teller en ik dacht: "Dat is heftig."
de wijzer ging vet boven de honderd en zestig
en ze bleef maar gassen en ik zag een auto
van vorens op de baan en ik dacht: "Dat gaat fout zo!"
"Remmen!!!", riep ik, maar het was te laat
het was zo'n moment dat je hart een slag overslaat
we zwiepten links en rechts en raakte in een slip
we draaiden helemaal rond zonder enige grip
achteruit in de berm met een schok tot stilstand
iedereen schrok wakker in een soort shocktoestand
jankend en schreeuwend "Oh, wat is er gebeurt?"
ik zei: "Waar lijkt 't op, je hebt te hard gescheurd."
veel yellen en rellen, ja je kon het voorspellen
ik zei: "Laten wij nou maar de wegenwacht gaan bellen."
geen verzekeringspapieren, pinpas of geld
de wegenwacht kwam evengoed en toen werd ons verteld:
"We brengen jullie vieren naar de trein naar Amsterdam
en we houden jullie auto als onderpand."
het werd een vet duur kaartje en een paar uur trein
we zouden pas weer om negen uur 's ochtends thuis zijn
ik kan het achteraf bijna niet geloven
maar voortaan ga ik liever lopen!!!