De stille nacht omhelst mijn eenzaamheid
ik vraag me af, waar ben je?
Ik voel me hulpeloos als een kind
ik voel me zo alleen
En straks neem jij alweer de trein
dan zal hij weer samen zijn
met jou, steelt hij onze ochtendzon

Winter in mijn hart, het voelt zo koud
en ik word alleen maar ouder
Ik heb de kille liefde
teveel vertrouwd
nu voelt die liefde zo vergrauwd

Ik wou dat ik weer terug kon naar de tijd
waarin ik jou nooit ontmoet had
'K ben nu gevangen in de pijn
het voelt zo hopeloos
Vergeef me als ik weer zo zwak lijk
Maar ik wil bij je zijn
met jou, verliefd in de ochtendzon

De regen valt als een verdriet
en je denkt aan mij, heel even
Ik heb de kille liefde
teveel vertrouwd
nu voelt die liefde zo vergrauwd

Winter in mijn hart, het voelt zo koud
en ik word alleen maar ouder
Ik heb de kille liefde
teveel vertrouwd
nu voelt die liefde zo vergrauwd