Met een veer op z'n hoed en een olijke snoet
Trekt Sepp'l langs berg en langs dal.
O, hij voelt zich hier blij, als een vogel zo vrij,
Want de lucht houdt hem sterk boven al.
Hij zingt tot zijn ganzen, hij zingt tot z'n geit,
Dit leventje wil hij z'n leven niet kwijt.
Met een veer op z'n hoed en een olijke snoet
Trekt Sepp'l langs berg en langs dal.
 
Ti-ri-di-jé, hol-dri-é; hol-dri-o,
hol-dri-é, hol-dri-o; hol-dri-é,
hol-dri-o, la-di-jé, ti-ri-di-jé,
hol-dri-o, hol-dri-é, joech hé 
 
Met een veer op z'n hoed en een olijke snoet
Trekt Sepp'l langs berg en langs dal.
Als hij tuurt naar beneé, roept hij vrolijk: "Joech hé."
Naar het meisje bij de waterval.
Dat aardige blondje aanbidt hem toch zo,
Zij jodelt hem toe van: "Joech hé, hol-dri-o!"
Met een veer op z'n hoed en een olijke snoet
Trekt Sepp'l langs berg en langs dal.
 
Ti-ri-di-jé, hol-dri-é; hol-dri-o,
hol-dri-é, hol-dri-o; hol-dri-é,
hol-dri-o, la-di-jé, ti-ri-di-jé,
hol-dri-o, hol-dri-é, joech hé 
 
"Ja, die veer op z'n hoed, staat Sepp'l zo goed",
Denkt 't aardige meisje in 't dal.
Als hij ziet, hoe zij bukt, voor hem Edelweiss plukt,
Bloost hij even van 't vreemde geval.
Dan, klimt zij naar boven, naar Sepp'l's plateau,
Plots werpt hij z'n hoed in de lucht: "Hol-dri-o"
Zonder veer, zonder hoed, maar met dankbaar gemoed,
Zijn beiden 't gelukkigst van al.
 
Ti-ri-di-jé, hol-dri-é; hol-dri-o,
hol-dri-é, hol-dri-o; hol-dri-é,
hol-dri-o, la-di-jé, ti-ri-di-jé,
hol-dri-o, hol-dri-é, joech hé