Oma, oma, oma van de puszta,
oma was zigeunerin.
Oma, oma hield zo van de puszta,
daar alleen had zij het naar haar zin.

Oma werd geboren op de puszta,
oma groeide op en werd een mooi zigeunerkind.
Oma danste ’s avonds op de puszta
bij het rosse kampvuur met haar haren in de wind.
Oma reed te paard over de puszta,
oma las de toekomst uit de lijnen in je hand.
Oma werd geëerd op heel de puszta,
ja, ze was de koningin van het zigeunerland.

Oma, oma, oma van de puszta,
oma was zigeunerin.
Oma, oma hield zo van de puszta,
daar alleen had zij het naar haar zin.

Als ik zo terugdenk aan mijn oma,
voel ik in mijn hart de klop van het zigeunerbloed.
Dan zie ik me ook al op de puszta,
weet ik dat ik eenmaal op die vlakte rijden moet.
'k Zie jou daar al rijden op de puszta
in een lange, wijde jurk van bontgekleurde zij.
O, jij wordt de mooiste van de puszta,
maar zeg eens, lieve Aag, is daar dan nog wel plaats voor mij?

Aagje, Aagje, Aagje op de puszta,
Aagje de zigeunerin.
Aagje, Aagje houdt zo van de puszta,
daar alleen heeft zij het naar haar zin.

Samen gaan we rijden op de puszta,
ik zit voor en jij gaat achterop.
Koen en Aagje, samen op de puszta
om het vuur en pusztapaardje in galop!