Hoewel je me niet meer wilt kennen, zegt de hond in je: tot later!
Ik weet wel dat je dronken bent, maar ik zit met de kater.
Probeer je m'n ogen uit te steken, vind je dat ik dat verdien.
Weet dan dat dat me goed uit komt want ik wil je nooit meer zien. 

Ik kan de hele wereld aan.  

Een grote mond vol loze woorden. Veel gedraai om de hete brij.
Je brokkelt aardig in de pap lief, maar die drap is niets voor mij.
Praat maar over je gouden bergen, poch maar lekker met je poen.
Ik prik je luchtkastelen lek en daar kan je niets aan doen.

Ik kan de hele wereld aan.  

Ik ben sterk, veel sterker dan jij.
Vlucht maar weg, ver weg van mij.
Kijk niet om en blijf nergens staan.
Want ik kan de hele wereld aan. 

Ik kan de hele wereld aan. 




(c) André Liedorp