't Is muisstil in de kamer
Ze ligt wakker, heel de nacht
Ze kijkt hem aan, maar hij slaapt oh zo zacht
Dan gaat ze naar de keuken en drinkt een slokje bier
Ze veegt haar tranen weg
En schrijft op een stukje papier

Vergeef me dat ik te laat ben weggegaan
Dat ik het afscheid niet durfde ondergaan
'k Heb steeds van je gehouden
Het afscheid valt me zwaar
Dus vraag niet waarom
Het niet anders kon
Ik heb geen antwoord klaar

Waar is de stem gebleven
Die hem 's morgens wakker praat
Hij fluit als hij gezwind de trap afgaat
Dan snelt hij naar de keuken
En roept er haar naam
Z'n blik verstart als hij haar brief op het aanrecht ziet staan

Vergeef me dat ik te laat ben weggegaan
Dat ik het afscheid niet durfde ondergaan
'k Heb steeds van je gehouden
Het afscheid valt me zwaar
Dus vraag niet waarom
Het niet anders kon
Ik heb geen antwoord klaar

Maar hoe kan jij
Die zo vaak zei
Dat dit voor altijd was
Nu verdergaan zonder mij
Maar je zweeg
Het huis is leeg
Al wat nu nog overblijft
Is een brief waarin je schrift

Vergeef me dat ik te laat ben weggegaan
Dat ik het afscheid niet durfde ondergaan
'k Heb steeds van je gehouden
Het afscheid valt me zwaar
Dus vraag niet waarom
Het niet anders kon
Ik heb geen antwoord klaar