Ik trek door de straten tot na middernacht
Niemand die thuis op me wacht 
Ik vermaak me, ook zonder jou

Ik zit in de kroeg en drink nog een bier
Vroeger waren wij vaak samen hier
Dat laat me, het laat me koud

Tegenover mij zit een ruige vent
Ik denk dat jij z’n nieuwe liefje bent
Dat doet mij echter niets

Plots word ik kwaad en ga op hem af
Hou toch je handen van m’n meisje af
Hij vraagt slechts, alles kits
Het is die gedachte aan jou die mij ophitst

Verdomd ik mis je, ik mis je niet
Verdomd ik voel je, ik voel je niet
Verdomd ik wil je, ik wil je niet
Ik wil je niet verliezen

Verdomd ik mis je, ik mis je niet
Verdomd ik voel je, ik voel je niet
Verdomd ik wil je, ik wil je niet
Ik wil je niet verliezen

Langzamerhand valt mij alles weer in
Vrijheid was toch mijn enige zin
Toch vrijheid ken ik niet

Nergens vond ik een plaatsje bij jou
Terugkomen is nu wat ik willen zou
Dat beloof ik gewoon niet

Op het bureau staat de telefoon
Een gesprek met jou was zo heel gewoon
Hij rinkelt,  rinkelt niet

Zeven bier,  veel gerookt
Dat is het wat een man opstookt
Maar niemand, niemand zegt: hé, luister
Ik zit voorgoed, voorgoed aan jou gekluisterd

Verdomd ik mis je, ik mis je niet
Verdomd ik voel je, ik voel je niet
Verdomd ik wil je, ik wil je niet
Ik wil je niet verliezen
Verdomd ik mis je, ik mis je niet
Verdomd ik voel je, ik voel je niet
Verdomd ik wil je, ik wil je niet
Ik wil je niet verliezen

Verdomd ik mis je, ik mis je niet
Verdomd ik voel je, ik voel je niet
Verdomd ik wil je, ik wil je niet
Ik wil je niet verliezen