De nacht was, donkerzwart,
De kleur van mijn hart,
En hoe die, moederziel alleen,
Daar door de natte, koude straten van de stad,
Ik has geen idee waarheen.

Er was geen kroeg meer los,
Er was geen feest meer aan,
Alleen de Melkweg had nog wel muziek,
Maar toen ik voor die band,
In de rij wilde gaan staan,
Bleek er binnen al te veel publiek.

Toen zag ik,
Jou daar,
Bij de brug aan de overkant,
Mijn droom van een vrouw, 
Ik legde mijn ziel,
Daar meteen in je hand,
Er scheen een licht boven jou, (ooh),
Er scheen een licht boven jou, (ooh).

En in de week daarna,
En de weken daarop,
Bleef ik zoeken naar het warme licht,
Ik kreeg het beeld van jou,
Niet meer uit m’n kop,
Zocht overal naar jouw gezicht.

Ik zocht het lichaam,
Dat mij vertrouwen kon,
Ik zocht de lach die mij overnam,
Ik zocht jouw armen,
Mijn zachte redders in nood,
Jouw liefde die mij overkwam.

Toen zag ik,
Jou daar,
Bij de brug aan de overkant,
Mijn droom van een vrouw, 
Ik legde mijn ziel,
Daar meteen in je hand,
Er scheen een licht boven jou, (ooh),
Er scheen een licht boven jou, (ooh).

Ben nu de tijd alleen,
Maar sneller verstrijkt,
En ik het zoeken maar achter me liet,
En ik niet meer bij elke vrouw nog eens extra kijk,
Of je ’t bent,
Want je bent ’t niet.

Weet ik pas echt wat je voor me was,
Omdat ik jou bedanken moet,
Want ben ik daar weer af,
En ik in zak en as,
Denkende “dat is goed”.

Dan zie ik,
Jou daar,
Bij de brug aan de overkant,
Mijn droom van een vrouw, 
Dan leg ik mijn ziel,
Weer meteen in je hand,
Er schijnt een licht boven jou, 
Want er schijnt licht boven jou, 
Er schijnt altijd licht boven jou,
Er schijnt altijd licht boven jou,
Ooooh.