My hart verlang na die stilte
van die wye wuiwende veld
ver van die stadsgeluide
en die klinkende klank van geld

Ek is moeg vir die rustelose lewe
van mense wat kom en gaan
wil terug na die vrye ruimte
waar 'n siel in woon, wat verstaan

O, ek sien weer die son op die velde
en die ewige blou daarbo
en my hart skiet vol van heimwee
en my drome swem in my oë (x2)

Ek sien weer die ylbloue berge
daar ver oor die westerkim
en wonder nie meer waarom weemoed
so sag uit my liedere klim

Klim na die grys lug bowe
waar die son in die miste kwyn
want o, ek verlang na die velde
na die ewige sonneskyn