De straten zijn verlaten en de deuren blijven dicht. 
De afstand is nog nooit zo groot geweest. 
Ik staar wat voor me uit en voel de zon op m'n gezicht. 
Ik zweef al dagen tussen hoop en vrees. 
En ik ben bang, maar ik weet: ‘k voel me net als iedereen. 
De lente komt, daar troost ik me mee. 

Laat het voor de liefde zijn. 
Dat jij en ik hier wachten met z'n twee. 
Laat het voor de liefde zijn. 
We komen er, we komen er doorheen. 

Ik zie vermoeide ogen van verpleegsters op tv. 
Dokters redden levens, dag en nacht. 
Buren hebben buren, want je kan het niet alleen. 
We vechten samen tegen overmacht. 
En ik besef nu weer wat er echt belangrijk is. 
Hopelijk onthouden we dit. 

Laat het voor de liefde zijn. 
Dat jij en ik hier wachten met z'n twee. 
Laat het voor de liefde zijn. 
We komen er, we komen er doorheen. 

En op een dag, een mooie dag 
kom ik dichtbij en schud ik weer jouw hand. 
We zingen, want het is voorbij, ik drink en lach, 
omarm jou en dans 

Laat het voor de liefde zijn. 
Dat jij en ik hier wachten met z'n twee. 
Laat het voor de liefde zijn. 
We komen er, we komen er doorheen. 
We komen hier, we komen hier doorheen.