Wanneer ik zag hoe wreed de tijd geschonden 
De pracht en praal van vroeger eeuwen heeft 
Hoe trotse torens zijn gericht ten gronde 
En Frank Sinatra zelfs voor zijn gramschap beeft 

Ja, dit denken en dit vrezen is als sterven 
Ik huil om wat ik heb en eens moet derven 
Ja, de tijd is een schoft 

Wanneer ik zag hoe alles steeds verkeert 
Hoe alle glorie eindigt in verval 
Heeft die verwoesting mij aldus geleerd 
Dat tijd mijn lief ook eenmaal roven zal