lumuha ka ng nagiisa, nakadungaw sa buwan. 

Lumilipad ang isip mo,nakasabit sa ulap. 



Ngunit bakit, pinilit, kung ayaw ko'ng masaktan? 



Sinabe ko sa kanya, na 'di parin nililikha ang katulad ko na parang timang, at 'di mo parin maintindihan. 



Malayo ang pagtitig mo, dala ng hangin. 

Akala ko ay pwede pa na umasa sa iyo. 



Ngunit bakit, pinilit, kung ayaw ko'ng masaktan? 



Sinabe ko sa kanya, na 'di parin nililikha ang katulad ko na parang timang, at 'di mo parin maintindihan. 



O bakit ba, pag wala ka na, ako'y kulang 



Sinabe ko sa kanya, na 'di parin nililikha ang katulad ko na parang timang, at 'di mo parin maintindihan.