Autobusy zap³akane deszczem 

wo¿¹ ludzi od siebie do siebie, 

po b³yszcz¹cym mokrym asfalcie, 

jak po czarnym gwiaŸdzistym niebie 



Od tygodnia leje w mym mieœcie, 

œcieka wilgoæ po sercu i palcie, 

z autobusu sp³akanego deszczem 

liczê gwiazdy na mokrym asfalcie. 



Do ³ezki ³ezka, 

a¿ bêdê niebieska 

w smutnym kolorze blue, 

jak ch³odny jedwab, 

w kolorze nieba 

zaœpiewa kolor blue. 



Autobusy zap³akane deszczem 

jak ogromne polarne foki, 

wyszukuj¹ w deszczu swe miejsca 

wydmuchuj¹c pary ob³oki. 



Po zmêczonych grzbietach ich dreszczem 

przelatuj¹ neonów b³yski, 

autobusy zap³akane deszczem 

maj¹ takie sympatyczne pyski. 



Do ³ezki ³ezka, 

a¿ bêdê niebieska 

w smutnym kolorze blue, 

jak ch³odny jedwab, 

w kolorze nieba 

zaœpiewa kolor blue. 



A gdy padaæ przestanie w mym mieœcie, 

gdzie siê ze swoim smutkiem pomieszczê, 

autobusem zap³akanym deszczem 

tam pojadê, gdzie pada wiecznie. 



Do ³ezki ³ezka, 

a¿ bêdê niebieska 

w smutnym kolorze blue, 

jak ch³odny jedwab, 

w kolorze nieba 

zaœpiewa kolor blue.