De wind waait uit het noorden
en de bomen, de bomen buigen mee
de regen valt in vlagen
zoekt de weg, de juiste weg naar zee
in november

De maan breekt door de wolken
en de sterren, ze lijken uitgedoofd
maar de mensen die verdwenen
ze kleuren nog de foto's in mijn hoofd
in november

Stilstaan
bij de mensen die je voorgaan
bij een vader, een moeder
een man, een vrouw, een kind
stilstaan in de regen
stilstaan in de wind

De stemmen van wie weg zijn
klinken luider dan het huilen van de wind
wie sterft laat iemand achter
die de weg, de juiste weg niet altijd vindt
in november

Stilstaan
bij de mensen die je voorgaan
bij een vader, een moeder
een man, een vrouw, een kind
stilstaan in de regen
stilstaan in de wind

En je wou nog zoveel zeggen
maar de tijd is veel te kort
en je wou nog zoveel vragen 
voor het winter wordt
en je wou nog zoveel samen doen
maar alles is gedaan
en het enige wat overblijft
is even stil te staan
in november

Stilstaan
bij de mensen die je voorgaan
bij een vader, een moeder
een man, een vrouw, een kind
stilstaan in de regen
stilstaan in de wind