Traag maar zeker volg je 't stromend water
Het kabbelt in je geest
Neemt je gedachten mee
Onverstoorbaar zoekt de stroom een uitweg
Hij boort zich door het land
En werpt zich in de zee
Honderd keer heeft men ons ooit verteld
Kijk en je zal zien
Je moet van 't leven leren
Het water neemt je dromen mee
Je hart volgt heel gedwee
Niet wetend waar naartoe

DE AVOND VALT
ALLES WAT ADEMT IS MOE
EN ZOEKT NAAR RUST
DEKT ZICHZELF HEEL WARM TOE
TOT DE MORGEN WEER KOMT
EN ALLES OPNIEUW BEGINT

Onweerstaanbaar kijk je naar het water
't Is sterker dan jezelf
Alsof de stroom je uitdaagt
Je merkt het niet maar 't bruist er van het leven
Hij ruikt naar avontuur
Voor wie er zich op waagt
Al die jaren voedde hij het land
Gaf het beste van zichzelf
Dat moet je respecteren
Zijn rijkdom heeft hij steeds gedeeld
Hij vroeg nooit iets terug
Maar wat hebben we geleerd?



(c) M. Hermans