Margreet Heemskerk
Rob de Nijs & Loeki Knol & Ab Hofstee & Hamelen & Margreet Heemskerk & Hameler Kinderkoor & Wil van Selst & Jan Hundling - Inpakken en wegwezen. songtekst
Je score:
De lucht heeft haar zilverig nachtkleed aangedaan. Zou je niet liever slapen gaan dan zitten op een vliegend kleed en vliegen op wie weet wat aan? Wie weet, morgen vroeg zou het beter kunnen gaan. Wie weet hoe dan je kansen staan of is het even lang als breed? We vliegen bij volle maan. Ik heb mijn boeltje op mijn schoot: een doosje kralen van blauw glas, drie kanten kraagjes en een tas waarin een kamerjas. Inpakken en wegwezen, inpakken en wegwezen. De bomen op het Malieveld die staan als beelden bij elkaar. De maan maakt lange schimmen, kijk, de lange schaduw van gevaar! Nou is het heel kwaad vissen in de kreek waar Sor de sater speelt. Ik wil je het wel vertellen als je je vannacht verveelt. Wanneer ik iets vergeten ben, dan stuur het als dat kan me na. Ik kan niet langer wachten en al weet ik niet waarheen ik ga, al loert er achter elke struik een ongelofelijk sprookjesdier, je houdt me nu ik Hamelen ruik met geen honderd paarden hier. Inpakken en wegwezen, inpakken en wegwezen. Laar, Laar heeft nu al haar lichten uitgedaan, ging je er liever niet vandaan? Verdwalen we opnieuw of gaan we langzaam op Hamelen aan? Heel even dacht ik dat ik hier een beetje erg gelukkig was, maar ik heb mijn boeltje op mijn schoot. Geluk komt later pas. Inpakken en wegwezen, inpakken en wegwezen. Ik weet nog hoe het met mij was, de dag dat jij mijn bruigom werd: ik had heel slecht geslapen, want er was die kwestie met die erwt. Je klopte op mijn kamerdeur en riep: ‘Lief, reik mij fier de hand, de hand waar ik nu recht op heb, want draken zijn aan kant.’ Ik klopte weer tot drie maal toe en smeekte: ‘Lieveling, kom mee! Ik kan vandaag niet zonder u.’ Maar jij bleef binnen en riep: ‘Nee!’ Lakeien kuchten op de koets: ‘Tien gasten wachten in de gang.’ Ik riep: ‘Ik schenk u niets dan goeds!’ Ik kwam maar niet, want ik was bang! Maar moeder zei: Inpakken en wegwezen, inpakken en wegwezen. (Saxofoonsolo) De lucht heeft haar zilverig nachtkleed aangedaan. Zou je niet liever slapen gaan dan zitten op een vliegend kleed en vliegen op wie weet wat aan? Wie weet, ik heb weer mijn oude nachtpon aangedaan. Wie weet hoe nu de kansen staan? Verdwalen we opnieuw of gaan we langzaam op Hamelen aan? Inpakken en wegwezen, inpakken en wegwezen. (Hamelen) (Saxofoonsolo) Inpakken en wegwezen, inpakken en wegwezen. (Hamelen) (Saxofoonsolo)