Marcel Verreck
Marcel Verreck - Antwerpen stadspark songtekst
Je score:
Eendjes taxiën over de vijver Een duikende meeuw krijst, de Schelde is nabij En kijk eens die bloesem, ontroerende ijver Dat is nog eens voorjaar, en jij slaapt op mijn dij Met een krant op een bankje in Antwerpen, stadspark De zon wurmt zich tussen 't gebladerte door Soms is er een wolk om wat schaduw te morsen Soms is er wat wind en een haan kraait zich schor Dan streel ik je haren, je slaapt als een kind Je glimlacht en geeft zacht een kus aan de wind Lunchpauzeklerken, de homo's, de moeders En moeders van moeders die werken met kind Spelende Belgjes, Japanse toeristen Brevierende pater op zoek naar zijn Sint Antwerpen stadspark is even een pretpark De attracties zijn levend, een groen Walibi En alleen in het park zijn is nu niet verdacht meer De lentezon geeft een perfect alibi En 't wereldnieuws waait weg, ik buk en ik raak je Maar gelukkig, ik heb je niet wakker gemaakt Als het stoplicht op groen springt, dan kun je dat horen En te zien is een penthouse, Gods eigen terras Er wordt iets gebouwd en dat doen ze met boren Maar bovenal heerst hier de geur van het gras Zo ben ik heel even in Antwerpen, stadspark Met een krant op een bankje, jij slaapt op mijn dij Straks komt er een stortbui of word jij weer wakker Dat maakt dit moment nog veel mooier voor mij Mijn krant vouw ik op en ik kijk naar mijn schat Zij bevochtigt haar lippen, droomt vast van patat