Ik was al maanden onrustig, behoorlijk van slag
Had ineens schoon genoeg van de sleur van alledag
Ik wilde alles anders, ’t avontuur stond voorop
Ik bleef erover lullen en m’n buurman riep: Man, hou toch op!
Ja, hij zei: Ga toch fietsen
En dat heb ik toen gedaan
Ik had allang niet meer op de pedalen gestaan
En het viel me niet tegen
Ik voelde mij zo licht
Met wind mee, berg af en café in zicht (dan gaat het hard)
Wind mee, berg af en café in zicht (dan gaat het hard)
Wind mee, berg af en café in zicht
Nee, ik hoef geen stoere motor of een cabriolet
Laat mij voortaan maar fietsen op het lichtste verzet
Zo onder de blauwe hemel maak ik m’n kop weer leeg
Dus buurman, nog bedankt hè, voor de beste raad die ik ooit kreeg
Ja, hij zei: Ga toch fietsen
En dat heb ik toen gedaan
Ik had allang niet meer op de pedalen gestaan
En het viel me niet tegen
Ik voelde mij zo licht
Met wind mee, berg af en café in zicht (dan gaat het hard)
Wind mee, berg af en café in zicht (dan gaat het hard)
Wind mee, berg af en café in zicht