Zachte Jos nam jonge mannen mee naar't bos
En vroeg met zachte dwang, zing mij de Vlaamse Leeuw
Nee niet in't Vlaams, maar wel in't Chinees

Melodisch zat de vork juist aan de steel
Maar 't enige probleem, was tekstueel
Dat vond Jos niet tof en als straf beet hij hun kloten af

Zachte Jos, Zachte Jos,
Wie dwaalt daar door 't bos
Zachte Jos

Hij hield het niet op één, maar werkte in serie
En binnen de kortste keren ving hij nummer honderdendrie
Dat was een specialleke, die had maar één balleke

Toen ontmoette Jos een jonge blanke god
Met zachtfluwelen dons op zijne trekfagot
Maar hij had stenen kloten
Dat heeft Jos geweten, twee tanden stukgebeten

Zachte Zos, Zachte Zos,
Twee tanden los
Bij Zachte Zos

Maar wat Jos niet wist, die jonge blanke god
Was een journalist voor een sensatieblad
Die berichtte onverbloemd en Jos werd op slag beroemd
Hij staat nu in de krant
't Is algemeen geweten
Zachte Jos
Zal nooit nog kloten eten

Zachte Jos, Joske lief,
Zachte Jos,
Klootjesdief


(c) Manmanman