Luc Steeno
Luc Steeno - de rozenstruik songtekst
Je score:
Vader nam me met zich mee. Ik was maar amper tienHij zei : zie je die rozen daar. Toen liet hij mij iets zien Een mens is als een rozenstruik. Zijn woorden lief en zacht Maar niemand kent de binnenkant van een mensenhart Rozen zijn net als liefde en je krijgt ze vaak cadeau Maar ze laten heel verrassend in je hart soms sporen na Rozen zijn lief en aardig en de geur bedwelmt je zo Maar de doornen op hun stengel laten ook soms wonden na Ik herinner mij nog goed. Ik was een jonge man Een meisje dat mijn leven als een glimlach binnenkwam We schreven onze namen op een boomstam van een den Hoe het kwam, ik weet het niet. Ik hoorde vaders stem. Rozen zijn net als liefde en je krijgt ze vaak cadeau Maar ze laten heel verrassend in je hart soms sporen na Rozen zijn lief en aardig en de geur bedwelmt je zo Maar de doornen op hun stengel laten ook soms wonden na Op een dag verdween de zon. Mijn leven werd een hel In de ogen van mijn meisje was het maar een spel Zij verliet me voor een ander. 't Klinkt misschien banaal Maar de woorden van mijn vader kleuren dit verhaal Rozen zijn net als liefde en je krijgt ze vaak cadeau Maar ze laten heel verrassend in je hart soms sporen na Rozen zijn lief en aardig en de geur bedwelmt je zo Maar de doornen op hun stengel laten ook soms wonden na Rozen zijn als de liefde en je krijgt ze vaak cadeau Maar ze laten heel verrassend in je hart soms sporen na