Ik ben teleurgesteld
Ik wil het wezen
Er zijn geen mensen meer
Die Alva vrezen
Die goeie ouwe tijd
Is men volkomen kwijt

Zeg niet dat dat u spijt
Kom wees toch stil
Geen tiende penning meer?
Hm, één april

Wij kwamen voor jaren uit Spanje gesneld
Met vliegende vaandels de lansen geveld
Met angst en met vrees ging de mare in ‘t rond
De Spanjaarden zetten hier voet aan de grond  
Grondbelasting

We hebben gebrand en we hebben geschat
Voor ons was een tiende van al wat men had
In het kleinste dorp wist men al, eer het was vernield
Dat Alva in Nêerland zijn inkomste hield
Inkomstenbelasting

Ik heb in dit land grote statie gehouden
voor mij was een tiende van wat men verbouwde
Een tiende van alles vroeg ik voor mijn deel
Voor mij en mijn talrijk en trots personeel
Personele belasting

Met man en macht met koninklijke franje 
Trad ik op als beheerder van het grootrijk te Spanje
En wie me heeft weerstreeft, sloot ik voorgoed de ogen 
‘k Heb graven zelf onthoofd, dat zou geen meter mogen
Vermogensbelasting

Dit land was zonder mij nooit zo roemrucht geworden 
’t Verzet bracht het omhoog als bij de Duitse horden
Het land sloot zich aaneen in knarsing en in wering
Verzette zich verwoed tegen mijn onderneming
Ondernemingsbelasting

Ik heb tachtig jaren lang getiranniseerd
En dit land de kunst van belasting geleerd
Maar wat was mijn deel? Slecht verachting en hoon
Ik, Hertg Van Alva! Is dat nu mijn loon 
Loonbelasting, caramba


Ik ben teleurgesteld
Ik wil het wezen
Er zijn geen mensen meer
Die Alva vrezen
Mijn tijd is dan voorbij
Niemand is bang voor mij
In wat voor tijd leeft hij?
Kom, wees toch stil
Geen tiendepenning meer?
Ah, één april