Wij, dollekervel, bilzekruid
en elke plant die giftig is,
wij leven in benauwenis.
Men trapt ons plat, men trekt ons uit.

Voor ons geen tuintje of plantsoen,
nooit sieren wij een oprijlaantje,
staan wij naast een afrikaantje,
bij een juffertje in het groen.

Al bloeien wij ook nog zo bont,
van ons maakt niemand ooit boeketten,
men wil ons niet op tafel zetten,
men steekt ons liever in de grond.

Zie roosjes pronken in een vaas,
perkjes vol begonia’s,
gewied, beregend en bemest.
Zie ons, wij worden weggepest!

Wij, dollekervel, bilzekruid
en elke plant die giftig is,
wij leven in benauwenis.
Men spuit ons dood, men roeit ons uit.

Men geeft ons aan de vuilnisman.
Daar worden wij zo giftig,
ongelofelijk giftig,
worden wij zo giftig van!