De allereerste zomerdag
schemert op weg naar de nacht
niets te vragen, niets te willen
in deze vroege avondstilte
in dit uur tussen dag en nacht
staat de tijd stil
je luistert, je wacht

Je hoort de klok die terugtikt
Je voelt je geborgen
kalenders bevriezen
geen weet meer van morgen
Een stem van heel vroeger
toen jij nog een kind was
ontwaakt uit haar slaap
raakt je aan,
en weerklinkt zacht
in het omarmende blauw van de beginnende nacht
ben je ineens weer dat meisje van acht

Vergeten zonnehoed in ’t gras
een rietje in het half lege glas
verdriet en zorgen van de wereld
weggezongen door een merel
en met dit overmoedig zingen
beginnen alle dingen opnieuw

De stem van heel vroeger
Toen jij nog een kind was
ontwaakt uit haar slaap
raakt je aan,
en weerklinkt zacht
in het omarmende blauw van de beginnende nacht
heeft ze je jeugd weer dichtbij je gebracht