We bouwden aan een mooi parcour 
Een mooie toekomst voor de boeg 
We zouden bergen overwinnen
Ontbijten in het frisse groen
Een tegenslag konden we aan
Want tussen ons zal niemand staan
Ach weet ik veel wat jou bezielde 
Waarom jij ons pad verliet 

Maar ik vergeef je 
Ik vergeef je 
Want je bent me zoveel waard
Ja ik vergeef je 
En geloof me 
Want voor jou wil ik bestaan

Het doet me denken aan ’t verhaal 
’t Verhaal van de verloren zoon 
Op drift de horizon beklimmen 
Ontwaken uit een nare droom
Hij keerde huiswaarts, hij had spijt
En vol berouw klopte hij aan
Zijn goede vader liet hem binnen 
En bevrijde zijn gemoed 

Want hij vergeeft je 
Hij vergeeft je 
Want je bent hem zoveel waard
Ja hij vergeeft je 
En geloof me 
Want voor jou wil hij bestaan

Hoe toch een last valt van je schouders
Als een fout wordt weggegomd 
Alles wat knaagt wordt weg gelouterd 
En onvolmaaktheid stil verstomd 

Het gaat om vergeven
Alles vergeven 
Want je bent zoveel waard 
’t Gaat om vergeven
En geloven 
Want voor jou wil ik bestaan
Want voor jou wil ik bestaan